الف- mutihomed host: آدرس اینترنتی یا همان IP اتصال یک میزبان به شبکه را تعریف می کند. دستگاههایی که به بیش از یک شبکه متصل باشند، باید بیش از یک آدرس IP نیز داشته باشند. در حقیقت یک وسیله به ازای تعداد اتصال هایی که به شبکه های مختلف دارد، بایستی آدرس IP نیز داشته باشد. دستگاهی که به شبکه های مختلف متصل است multihomed نام دارد. این دستگاه آدرس های مختلفی دارد که ممکن است این آرس ها به کلاس های مختلفی نیز متعلق باشند.

در میان این ابزارها، مسیریاب از اهمیت ویژه ای برخوردار است. یک مسیریاب حداقل به دوشبکه مختلف متصل است (که اگر چنین نباشد، قادر به مسیریابی نیست). بنابراین مسیریاب به ازای هر واسط متصل به شبکه، یک آدرس داردشکل ۱۴نمونه ای از یک میزبان و یک مسیریاب واجد ویژگی بالا را با جزئیات بیشتر در سطح آدرس IP نمایش میدهد.

شکل ۱۴: دستگاههای multihomed

ب- آدرس IP تعریف کننده اتصال دستگاه به شبکه است: نتیجه بلافصل این مطلب آن است که اگر میزبانی از یک شبکه به شبکه دیگر منتقل شود، لاجرم آدرس IP آن نیز متفاوت خواهد شد. بنابر این به صورت ساده تر میتوان گفت، آدرس IP مشخص کننده مکان شبکه یک دستگاه است

آدرس های خاص: گفتیم که فضای آدرس IP شامل بیش از ۴ میلیارد آدرس است. اما واقعیت آن است که تمامی این ۴ میلیارد آدرس قابل استفاده نیستند. بخشی از این آدرس ها را در دو کلاس D وE مشاهده کردیم (که برای پخش فراگیر و استفاده های آتی کنار گذاشته شده اند) اما علاوه بر این ها بخش های دیگری از این فضای آدرس نیز تحت عناوین دیگر و به منظور استفاده های دیگر کنار گذاشته شده اند. در ادامه بحث به تفصییل در مورد این آدرس ها صحبت خواهیم کرد.

جدول ۱: آدرس های خاص

۱-آدرس شبکه: گفتیم که اولین آدرس در یک بلوک (در کلاس های A و B وC) آدرس شبکه را تعریف می کند. شکل ۱۵ سه مثال از آدرس های شبکه را در هر یک از کلاس ها نشان میدهد.

شکل ۱۵: آدرس های شبکه

– آدرس پخش فراگیر مستقیم: در کلاس های Aو B وC اگر تمام بیت های HostID برابر با ۱ باشد، آن آدرس را آدرس پخش فراگیر مستقیم یا Direct Broadcast address مینامند. مسیریاب با استفاده از این آدرس، یک بسته را به تمام میزبان های موجود در یک شبکه خاص ارسال می کند. تمام میزبان ها، بسته هایی با این نوع آدرس مقصد را می پذیرند. توجه کنید که این آدرس تنها به عنوان آدرس مقصد در بسته IP قابل استفاده است. ضمنا این آدرس باعث می شود از تعداد آدرس های قابل استفاده در یک بلاک آدرس یک واحد کاسته شود. (اصطلاحا این آدرس به عنوان unicast قابل استفاده نیست)

در شکل ۱۶ مسیریاب موجود در شبکه، داده گرامی را ارسال می کند که تمام بیت های HostID آن ۱ است. تمام دستگاههای موجود در شبکه این داده گرام را دریافت و پردازش می کنند.

شکل ۱۶: مثالی از آدرس پخش فراگیر مستقم

۳-آدرس پخش فراگیر محدود(Limited Broadcast) :

در کلاس های Aو B وC آدرسی که تمام بیت های آن یک باشد (۳۲ بیت) آدرس پخش فراگیر محدود را در شبکه فعلی تعریف می کند. میزبانی که میخواهد پیامی را برای میزبان های دیگر بفرستد میتواند از این آدرس به عنوان آدرس مقصد در بسته IP استفاده کند. توجه داشته باشید که این نوع بسته توسط مسیریاب قابل مسیریابی نبوده و مسیریاب آن را حذف می کند. این کار باعث می شود، دامنه پخش فراگیر این نوع بسته به شبکه محلی آن محدود گردد. توجه دارید که این آدرس در کلاس E قرار می گیرد.

در شکل ۱۷ میزبان با استفاده از آدرس IP که تمام بیت های آن ۱ است (آدرس ۲۵۵٫۲۵۵٫۲۵۵٫۲۵۵) دیتاگرامی را ارسال می کند. تمام دستگاهها در شبکه این دیتاگرام را دریافت و پردازش می کنند.

شکل ۱۷: نمونه ای از آدرس پخش فراگیر محدود

۴-این میزبان در این شبکه: اگر تمام بیت های آدرس IP صفر باشد، به معنای این میزبان روی این شبکه است. میزبانی که در هنگام راه اندازی آدرس IP خود را نمیداند از این آدرس استفاده می کند. میزبان با استفاده از این آدرس به عنوان آدرس مبدا و آدرس پخش فراگیر محدود به عنوان آدرس مقصد، بسته IP را به سرویس دهنده راه انداز (bootstrap server) میفرستد تا آدرسIP خود را پیدا کند. این آدرس تنها به عنوان آدرس مبدا قابل استفاده است. علاوه بر این، این آدرس همیشه از کلاس A است. به این ترتیب از تعداد بلوک های آدرس موجود در کلاس A یک واحد می کاهد.

شکل ۱۸: نمونه ای از آدرس این میزبان روی این شبکه

۵-میزبان خاص روی این شبکه: اگر تمام بیت هایNetID آدرس IP صفر باشد، به معنای میزبان خاصی روی این شبکه است. میزبانی در یک شبکه، برای ارسال پیام به میزبانی در همان شبکه، از این آدرس استفاده می کند. این بسته توسط مسیریاب قابل مسیریابی نبوده که این خود باعث محدود شدن بسته به شبکه محلی می گردد. توجه کنید که این آدرس میتواند به عنوان آدرس مقصد منظور شود. صرف نظر از نوع شبکه، این آدرس در کلاس A است.

شکل ۱۹: مثالی از میزبان خاص روی این شبکه

۶- آدرس حلقوی یا loop back: آدرس IP که بایت اول آن برابر با ۱۲۷ است، آدرس Loopback نامیده می شود. این آدرس برای مقاصدی نظیز تست نرم افزار و یا تست پشته پروتکلی TCP/IP به کار میرود. وقتی که از این آدرس استفاده می شود، بسته ماشین را ترک نمی کند.

این آدرس فقط میتواند به عنوان آدرس مقصد در بسته IP مورد استفاده قرار گیرد..این آدرس در کلاس A است و از تعداد بلاک های آدرس کلاس A یک واحد می کاهد

آدر سهای خصوصی یا غیر معتبر[۱]:

تعدادی از بلوک های در هر کلاس برای استفاده اختصاصی (private) در نظر گرفته شده اند. این بلاک های آدرس در مقیاس جهانی قابل استفاده نیستند (یعنی میزبان معتبری در اینترنت با این آدرس ها یافت نمی شود). این آدرس ها در شبکه های اختصاصی و یا شبکه های متصل به اینترنت که از تکنیک NAT استفاده می کنند مورد استفاده قرار می گیرند

جدول ۲: آدرس های خصوصی یا غیرمعتبر

[۱] از این آدرس ها با عناوین Private و non Valid در متون فنی یاد میشود. در مقابل آدرس های Public و Valid که ناظر به سراسری بودن آدرس ها و استفاده ازآن آدرس ها به عنوان آدرس معتبر منحصر بفرد برای میزبان ها است