شبکۀ نرم افزار محور (SDN) روشی برای مجازیسازی شبکه ها است تا آنها همچون مجازیسازی سرورها و فضاهای ذخیرهسازی به سادگی پیکربندی و نگهداری شوند. البته، شبکۀ نرمافزار محور (در مقام راهکار شبکه) تقریباً به اندازۀ مجازیسازی سرور و فضای ذخیرهسازی پیشرفت نکرده است.
با این وجود، شبکۀ نرمافزار محور در حال پیشرفت است و هرچقدر تصمیمگیران حوزۀ IT و رهبران حوزۀ تجارت دربارۀ آن میآموزند، بهتر میتوانند زمان و مکان استفاده از آن را در مراکز داده مشخص کنند. در زیر، ۱۰ پرسش آنها دربارۀ شبکۀ نرمافزار محور مطرح شده است.
۱٫ شبکۀ نرمافزار محور چه کاری انجام میدهد؟
همانند مدیر [ناظر] سرور که در مجازیسازی استفاده میشود، شبکۀ نرمافزار محور لایۀ نرمافزاری بین مؤلفههای سیستم مجازیسازی و آن دسته از مدیران شبکه ارائه میکند که مسئولیت پیکربندی و نصب را بر عهده دارند. این لایۀ نرمافزاری مدیران شبکه را قادر میسازد که به جای پیکربندی دستی سختافزار و دستگاههای شبکه که دسترسی به آنها فیزیکی است، از طریق رابط نرمافزاری تغییرات را انجام دهند.
۲٫ وقتی گفته میشود که شبکۀ نرمافزار محور سختافزار و نرمافزار را تفکیک میکند منظور چیست؟
دو سطح در دستگاههای شبکه وجود دارد. سطح کنترل که مکان ارسال ترافیک را تعیین میکند، و سطح داده که ترافیک را به جایی که سطح کنترل میگوید میفرستد. با شبکۀ نرمافزار محور، این دو سطح از یکدیگر جدا شدهاند (تفکیک شدهاند). مسئولیت سطح داده (یا سطح هدایت داده) به عهدۀ سختافزار شبکه است، اما سطح کنترل (یا کنترلر) تصمیم میگیرد که ترافیک برای اجرا به وسیلۀ نرمافزار به کجا فرستاده شود. این تفکیک مجازیسازی شبکه را ممکن میکند، زیرا تمام قواعد فرمان یا کنترل روی خود سختافزار انجام نمیشود.
۳٫ ضرورت انجام این کار چیست؟
در شبکههای امروزی، سختافزار اختصاصی روی سوئیچ تعیین میکند که بستههای داده به کجا هدایت شوند. در شبکۀ نرمافزاری، مدیران شبکه میتوانند واقعاً ترافیک شبکه را شکل دهند. آنها میتوانند این کار را از طریق کنسول شبکۀ متمرکزی انجام دهند که اطلاعات و کنترلهای تمام سوئیچهای شبکه را در نوعی فابریک شبکه یکپارچه میسازد. در صورت نیاز، آنها همچنین میتوانند قواعد ترافیک داده را در همان حالت کار تغییر دهند.
مدیر شبکه از طریق رابطی که شبکۀ نرمافزار محور ارائه میکند کنترل کاملی روی ترافیک شبکه دارد. این میزان کنترل سازمانها را قادر میسازد وابستگی به سوئیچهای گرانقیمت را با سختافزار اختصاصی کاهش دهند. سختافزار اختصاصی این وظایف را انجام میدهد و باید به شکل دستی تنظیم شود.
۴٫ مزیتهای شبکۀ نرمافزار محور چیست؟
شبکۀ نرمافزار محور محصولی کد باز است و بدین ترتیب نرمافزار باز و فاقد فروشنده است. چون شبکۀ نرمافزار محور به استانداردهای باز پایبند است، میتواند از لحاظ نظری با هر نرمافزار شبکۀ دارای فروشنده کار کند. از دیدگاه IT، این موضوع به سازمانها توانایی عدم وابستگی به فروشنده برای میزبان محصولات شبکه میدهد. این موضوع چابکی عظیمی در حوزۀ IT به سازمانها میدهد، زیرا راهکار استاندارد باز همانند شبکۀ نرمافزاری وظیفۀ اتصال ابرها، برنامهها و دستگاههای شبکۀ مختلف را ساده میسازد و به مدیران شبکه اجازه میدهد برای بخش اعظم کاری که قبلاً به شکل دستی انجام میدادند از نرمافزار استفاده کنند.
۵٫ تفاوت بین شبکۀ نرمافزار محور و OpenFlow چیست؟
OpenFlow پروتکلی است که برای پیکربندی سوئیچهای موجود در شبکه از API ها (رابطهای برنامه نویسی کاربردی) استفاده میکند. شبکۀ نرمافزار محور نرمافزاری است که رابط کنسولی را در اختیار مدیران شبکه میگذارد که میتوانند با آن شبکهها را بدون نصب فیزیکی سوئیچهای شبکه و دستگاهها تدارک ببینند، مدیریت کنند، و از یکدیگر جدا کنند.
۶٫ آیا شبکۀ نرمافزار محور اجازۀ دیدن زیرساخت IT کل شبکه را میدهد؟
نه، اینطور نیست. شبکۀ نرمافزار محور را میتوان از طریق کنسول واحدی برای بررسی شبکه متمرکز کرد، اما این تنها یکی از عناصر متعددی است که باید با دیگر عناصر ترکیب شود تا دیدی سرتاسری از برنامه بدست دهد، زیرا برنامهها از میان سرورها، فضاهای ذخیرهسازی و شبکه میگذرند. وقتی شبکۀ نرمافزار محور واسط مدیریت کل زیرساخت IT است، میتواند برنامهها را از طریق سرورها، فضاهای ذخیرهسازی و عناصر شبکه دنبال کرد.
۷٫ کدامیک از فروشندگان فناوری شبکۀ نرمافزار محور را پیاده کردهاند؟
تمام نامهای بزرگ این عرصه طرحهای شبکۀ نرمافزار محور دارند. برای مثال، سیسکو، آیبیام، آلکاتل، جونیپر نتورکز، براودکام، سیتریکس، دل، گوگل، اچپی، اینتل، انایسی، و وریزون از این فناوری استفاده میکنند. با این سرمایهگذاری عظیم روی توسعۀ محصول، شبکۀ نرمافزارمحور تا حدی نقشی در زیرساخت IT این شرکتها دارد.
۸٫ چرا اتخاذ شبکۀ نرمافزار محور اینقدر طول میکشد؟
در برخی موارد، موقعیت شبکۀ نرمافزار محور خیلی شبیه زمانی است که صحبت دربارۀ فناوری ابری شروع شده بود. شرکتها در استفاده از شبکۀ نرمافزار محور مشکل دارند و نمیدانند این فناوری چگونه در هزینههای شبکه صرفهجویی میکند، و در عین حال کل عملیاتهای شبکه را بهبود میدهد. و فروشندگان موارد استفادۀ ضروری را پیدا نکردهاند. تا وقتی که تصمیمگیران حوزۀ IT سرگرداناند، مایل به استفادۀ تجاری از شبکۀ نرمافزار محور نخواهند بود.
۹٫ ممکن است تا ابد به سوی استفاده از شبکۀ نرمافزار محور نرویم؟
نوید شبکۀ نرمافزار محور مجازیسازی زیرساخت IT است. تا کنون، شبکه بزرگترین بخش زیرساخت است که مجازی نشده است. از دیدگاه چابکی، سازمانها میخواهند شبکهها را مجتمع کنند و به ابرهای خصوصی و عمومی منتقل کنند و از آنها خارج کنند. در اینجاست که فناوری آسانی مانند شبکۀ نرمافزار محور کارآمد است. قطعاً، تمام این عملیاتهای اتصال و تفکیک را میتوان مثل الان «به شکل دستی» انجام داد. اما در آینده، چارچوبهای زمانی فشرده برای پروژه، صنعت IT را به سمت روشهای کارآمدتر برای پیکربندی و باز کردن شبکهها میبرد.
۱۰٫ آیا فناوری شبکۀ نرمافزار محور بالغ شده است؟
هنوز نه، فروشندگان اصلی حوزۀ فناوری، در حالیکه تأیید میکنند که آینده از آن شبکۀ نرمافزار محور است، معتقدند، حتی با وجود میراث باز شبکۀ نرمافزاری، باید روی مجموعۀ مشترکی از استانداردهای همکنشپذیری برای تمام محصولات شبکه توافق کنند. تا وقتی که این اختلافات بر سر استانداردها به پایان برسد، تنها اتخاذکنندگان پیشگامی که کسبوکارشان بدون فناوریِ مثل شبکۀ نرمافزار محور ممکن نیست (برای مثال، شرکت گوگل) دست به پیادهسازی گستردهتر آن میزنند. این موضوع به آن معنا نیست که لازم نیست شبکۀ نرمافزار محور در نقشۀ راه IT شرکتتان باشد. همکنشپذیری شبکه از طریق نرمافزار به شکلی به سازمانها وارد میشود. امروزه، شبکۀ نرمافزارمحور همان اسبی است که باید روی آن شرط بست.
این مقاله ترجمهای است از مقاله زیر:
http://www.zdnet.com/10-key-questions-about-software-defined-networking-sdn-7000015822/
با تشکر از آقای وحید صدری و خانم شریفی از دانشجویان ارشد واحد میبد
یک دیدگاه