صدمین سالگرد تولد زنی که شبکه وای-فای را برایمان به ارمغان آوردیادداشت های یک دانشجوی علوم کامپیوتر

صدمین سالگرد تولد زنی که شبکه وای-فای را برایمان به ارمغان آورد

۲۰ آبان ۱۳۹۳ گاه‌نوشته‌ها یک دیدگاه

به نقل از وبلاگ یک پزشک:

Hedy Lamarr -اگر زنده بود- دیروز صد ساله می‌شد، اما او که بود؟

هدویگ کایسلر در نهم نوامبر سال ۱۹۱۴ در وین به دنیا آمد. او کودکی کنجکاو بود و پدرش -امیل- هم این میل و شوق او برای فناوری را تشویق می‌کرد.

در همان نوجوانی، لامار حرفه هنرپیشگی سینما را در اروپا شروع کرد. در ۱۹ سالگی او با فردریک مندل ازدواج کرد. همسر خانم لامار، یک تولید کننده مهمات و جنگ‌افزار بود و خوی تصاحب‌گر و کنترلی که می‌خواست روی همه چیز اعمال کند و در خانه هم روا بدارد، مورد پسند لامار جوان نبود. همسرش او را وادار می‌کرد در نشست‌هایی که او با مشتری‌هایش داشت و در مورد فناوری نظامی بحث می‌کرد، شرکت کند.

سرانجام لامار از مندل جدا شد و نخست به پاریس و سپس به لندن رفت و در آنجا با یک نام هنری جدید، پایش به هالیوود باز شد. در این مدت البته شوق او به دانش پابرجا بود و بیشتر وقت آزادش را صرف سرگرمی‌اش یعنی «اختراع» می‌کرد.

در روزهای نخستین جنگ جهانی دوم، خانم لامار به بزرگ‌ترین دستاورد علمی‌اش رسید، او به همراه شخصی به نام جورج آنتیل، روشی برای جلوگیری از مزاحمت رادیویی و داخل در امواج کنترل‌کننده اژدرها پیدا کرد.

آلمان‌ها هم فناوری کنترل اژدر با امواج رادیوی داشتند و خلبان‌های هواپیمای نیروی هوایی آلمان می‌توانستند با یک جوی استیک، بمب‌ها و اژدرها را هدایت کنند. منتها مشکلی که آلمان‌ها داشتند این بود که با مزاحمت رادیویی و تداخل با امواج رادیویی می‌شد باعث خطا رفتن بمب‌ها و اژدرها شد.

جالب است بدانید که در همین زمان، همسر سابق خانم لامار با آلمان همکاری می‌کرد. سابقه حضور خانم لامار در همایش‌هایی که شوهرش در مورد فناوری نظامی برگزار می‌کرد، باعث شده بود که او زمینه ذهنی در مورد فناوری کنترل اژدرها داشته باشد.

اما شیوه کنترل اژدری که لامار و آنتیل، ابداع کرده بودند، جالب بود. آنتیل در آن زمان سیستمی برای نواخت خودکار پیانو درست کرده بود. با تغییراتی در این فناوری، آنها راهی برای کنترل اژدرها با ردیفی از ۸۸ فرکانس مختلف(به تعداد کلیدها پیانو) یافتند.

فناوری که این دو ابداع کرده بودندFHSS نام داشت که مخفف Frequency-hopping spread spectrum است و به این معنی است که بیاییم به گیرنده و فرستنده امواج رادیویی یک ردیف تصادفی از کانال‌های فرکانسی معرفی کنیم، بعد بر اساس همین ردیف، امواج به تناوب در فرکانس‌های معرفی‌شده ارسال شوند. از آنجا که امواج فقط در یک فرکانس صادر نمی‌شوند، امکان مزاحمت رادیویی و تداخل وجود نخواهد داشت.

به این ترتیب کشتی‌ها می‌توانستند اژدرها را بدون مزاحمت سیگنالی آلمان‌ها، شلیک کنند.

در ژوئن سال ۱۹۴۱، لامار و آنتیل، پتنت خود را تحت عنوان سیستم ارتباطی مخفی، ثبت کردند. اما در آن زمان نیروی دریایی آمریکا به اشتباه تصور کرد که این فناوری بیش از حد پیچیده است و دنبالش نکرد!

در دهه ۱۹۶۰، نیروی دریایی آمریکا، بار دیگر متوجه پتنت شد و بر اساس آن فناوری‌های تازه‌ای را توسعه داد، اما در این زمان اعتبار پتنت به سر رسیده بود، بنابراین لامار و آنتیل، هیچ پولی دریافت نکردند!

نسخه‌هایی از همین فناوری طیف گسترده ارتباطی، بعدها برای توسعه GPS استفاده شد و بعدها از همین فناوری برای توسعه شبکه‌های وایرلس و شبکه‌های تلفن موبایل بهره‌برداری شد. بدون این فناوری گوشی‌های موبایل نمی توانستند بدون تداخل فرکانسی با هم با دکل‌های مخابراتی ارتباط برقرار کنند. باز هم بر همین پایه بود که ایجاد فناوری وای فای و بلوتوث ممکن شد.

شش دهه طول کشید تا لامار و آنتیل به عنوان مخترعان سیستم مخابراتی وایرلس به رسمیت شناخته شوند.

در ۸۳ سالگی، در سال ۱۹۹۸، به خانم لامار جایزه بنیاد آزادی پیشگامان ارتباط اهدا شد. وی دو سال بعد فوت کرد.